LAVACHERIE – BIKEN – ZWEEF VLIEGEN – FRANCORCHAMPS
Dagen: Vrijdag & Zaterdag& Zondag
Agenda:
VRIJDAG
14:00 Vertrek richting Lavacherie
17:00 Aankomst Auberge de Lavacherie
19:00 In de keuken, voor de nodige culinaire hoogstandjes (…. afbak Pizza)
21:00 Nog even een slaapmuts of 10 aan de bar
ZATERDAG
09:30 Op de bike door de bossen op naar…
11:30 Vliegveld Saint Hubert , zweefvliegen!
16:00 Terug in de comfortable 4wd
17:30 Inkoop en bereiden diner
20:30 Avondwandeling
21:30 Plaatsnamen spel…..
22:30 Spelletje banken…..
ZONDAG
09:30 Extra lang uitslapen
10:30 Inpakken en op weg naar
12:00 Francorchamps
19:00 Afsluitend diner bij Restaurant Unique
Kosten: ca. 192,- EURO per persoon (min 6 personen)
Eten & Drinken: Zelf meenemen of via http:\\www.uniquecatering.nl (exclusief de genoemde prijs)
Overnachting: Auberge de Lavacherie
Ervaringen van de Zwagers:
Zwagerweekend 2005
Zwager Walther organiseerde dit weekend, aangezien ons verblijf adres bij alle zwagers bekend is,
bedacht Walther een alternatieve route richting Lavacherie.
Pas op ongeveer 10km afstand van ons doel klonk de herkenningl, “tssss”, “..ik wist het…”, “ik had al zo’n gevoel…”.
Lavacherie is meerdere malen bezocht door de Zwagers, bovendien is deze plezier-verzorgende-instantie bekroond met de Gouden Zet.
Het kon dus niet meer stuk.
Bij aankomst een trappistje in het zonnetje, kun je een beter start bedenken voor een relaxed weekend !!!
Daarna moesten er wat boodschappen gehaald worden want de maag begon te protesteren.
Afbak pizza met daarbij een niet te versmaden salade met moster honing dressing.
Natuurlijk moest Zwager Gerard weer in detail uitleggen hoe hij zijn ‘sausjes klaarmaakt’
‘s-avonds werd er kennisgemaakt met de mede ‘bewoners’ van Lavacherie dit weekend
Een club ambtenaren welke een training bedrijfshulpverlening/ehbo op een relaxte wijze kregen voorgeschoteld.
Het was aangenaam kennismaken met de mannen , dat kon je van de opblaas-lotus-patientjes niet zeggen, daar kwam geen stom woord uit.
Verder waren er vrouwelijke paarden fans uit het hoge noorden.
Na wat slaapmutsen lieten we de nachtrust welgevallen.
Devolgende dag zou wat heftiger worden, we wisten ‘s-morgens niet dat later op de dag de tong op de schoenen zou hangen.
We werden na wat instructies op de mountainbike gezet, we kwamen er al gauw achter dat een navigatiesysteem geen overbodige luxe zou zijn.
Wij kregen het namelijk voorelkaar om een beetje van de route af te wijken.
Dit resulteerde overigens wel in een spectaculaire afdaling door de bossen op een groot kussen van bladeren, waartussen voor de afwisseling wat stronken opdoken, dit was opletten dus!.
Daarna ging het weer bergopwaarts, zwaar, zeer zwaar als je normaal gewend bent om met de fiets in 5 minuten op je werk te zijn.
Daar was eindelijk ons einddoel, lekker wat vocht innemen en de fietsen werden ingeleverd.
Nog een klein stukje in de comfortable 4 persoons jeep ….met z’n zessen….
…. en Olaf vond het nodig om zo’n volbelade jeep , een off-the-road stukje te proberen, ik heb er nu nog hoofdpijn van.
Even later reden we het parkeerterrein van vliegveld Saint Hubert op.
Zweefvliegen, deed Walther uit de doeken, eerst zouden we een instructieles krijgen en daarna de lucht in.
Er was echter slecht weer op komst vandaar dat er gekozen werd om eerst de lucht in te gaan.
Een mooie ervaring, sommige Zwagers zaten 1,5 uur in de lucht, de andere een kwartier.
Walther vond het een beetje een misselijk avontuurtje…..
De fly-by was een topper!!
Helaas was het weer tijd om terug te gaan , de instructieles houden we nog te goed 😉
Eerst weer een borreltje want de afkik verschijnselen kwamen naar boven.
Op naar de ‘super’ want er was proviand nodig om een culinair hoogstandje te kunnen fabriceren.
In belgie hebben ze duidelijke verkeersborden, de weg terug vinden is een fluitje van een eurocent.
Daarna weer snel aan de bar.
De voorbereiding voor het eten ging onverwacht minder tijd kosten, we konden namelijk de ‘left-overs’ van de andere gasten op ons bord schuiven.
Na het eten volgde een wandeling door het dorp, en daarna vlug…weer aan de bar.
Daar konden we ons zoet houden met het verzinnen van spreuken met woordspelingen op namen van nederlandse steden.
Daarna gingen we terug in de tijd, Twan waagde een nieuwe poging om het kaartspel banken uit te leggen, hiervoor had hij 8 jaar geleden zonder succes reeds een poging gemaakt.
Grof geld werd er vergokt, gelukkig was er genoeg drank om de teleurstellingen te verwerken.
Na de laatste slaapmuts, weer op 1 oor, een 3-tal zwagers had moeite om in slaap te komen, om 03:00 uur ‘s-nachts een belletje naar het thuisfront was het tijdverdrijf.
Zondag was er tijd voor uitslapen, uitgebreid ontbijten, en werd de schade opgemaakt,
80 euro per persoon aan drank is in verhouding niet duur, toch Twan…. 😉
Olaf werd bedankt voor zijn gastvrijheid, en de route ging verder naar Francorchamps
Ondanks ‘navigasie’ en 5 intilligente bijrijders koste het veel tijd om de parkeerplaats te vinden.
Na bestemming bereikt, eerst langs de stand van MERLANDUO-BeOne, daarna een authentiek goeiekoop zakske belische friet van 3 euro.
Verse friet, waar je je vingers…. tanden bij afbreekt, gelukkig bleven ze in de frietkot ‘vrolijk’ kijken nadat Gerard de 4 dubbel gebakken friet verruilde voor een betere puntzak.
Het was een mooie ervaring om de wereldkampioenschap cross-country mountainbike mee te maken.
Twee vliegen in een klap , het circuit en de bebloedde benen van de renners van heel dichtbij bekijken.
Ook aan dit mooie weekend kwam helaas een einde, gelukkig was er nog een lekkere afsluiting bij HET Restaurant in Eindhoven.
